မတြယ္ခဲ႔ပါဘူး
ႏြယ္ခဲ႔ရတဲ႔ အိပ္မက္ေတြ
ငါ႔ ရင္မွာ အရုပ္ေတြဆြဲ
ဇာတ္လမ္းေတြ ခပ္က်ဲက်ဲမွာ
အရည္မရ အဖတ္မရနဲ႔
၀တ္ခဲ႔ရတဲ႔ ဒဏ္ရာ၀တ္စံု ...။
မထင္ခဲ႔ပါဘူး
ပင္႔ကူငယ္ တြယ္ယက္သလို
ႏွလံုးအိမ္ကုိ အသံုးျပဳ
ငါ႔ အေသြးအသားကုိစုလို႔
မရည္ရြယ္ပါပဲနဲ႔
ခ်ဳပ္ခဲ႔ရတဲ႔ ဒဏ္ရာ၀တ္စံု ...။
ျပည္႔စံုကာနီးမွ
အလွည္႔ၾကံဳလာျပန္ေတာ႔
တဖန္ျပန္စုတ္တဲ႔ ၀တ္စံု
စိတ္မကုန္လို႔ ျပန္ခ်ဳပ္
အလုပ္မဟုတ္တာေတြက
အရႈပ္အရႈပ္လို ဟန္လုပ္ေတာ႔
ဘ၀ေတြ တကယ္ျပဳတ္က်လည္း
၀တ္ေနရဦးမယ္႔ ဒဏ္ရာ၀တ္စံု ...။
အသစ္တဖန္ ျဖစ္ေစဦးေတာ႔
မနက္ျဖန္တိုင္းမွာက အစစ္အမွန္ဆိုတာ
အျပစ္တင္ ေ၀မဖန္ခ်င္ေတာ႔ပါ ...။
ဒဏ္ရာ၀တ္စံုဆုိလည္း
အလြမ္းကုိအန္ထုတ္
ေလရႈထုတ္ေနသေရြ႔
ငါ႔ အတတ္ငါစူး ရင္ထဲမွာ ရူးေနဦးမယ္ ...။
( Brand မရိွတဲ႔ ဒဏ္ရာ၀တ္စံုေလး လိုခ်င္ရင္ မွာၾကားနိုင္ပါတယ္.. Free shipping နဲ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို အေရာက္ပုိ႔ေပးပါမယ္ း) )
ဒီ ၀တ္စံုၾကီး ဖာလုိ႔ ေထးလုိ႔ မရေလာက္ေအာင္ကုိ စုတ္ျပတ္သြားမွ ေအးမယ္... :) ... ဟုတ္တယ္ဟုတ္..
ReplyDeleteႏိုးပါ အစ္ကို.. အဲဒီ ၀တ္စံုကို မလိုခ်င္ပါ... း))...
ReplyDeleteကဗ်ားေလးကိုခံစားရင္း လြမ္းတယ္ဗ်ာ....
ReplyDeleteဒီေလာကႀကီးထဲမွာေတာ့ ညီေျပာတဲ့အတိုင္း
ReplyDeleteငါ့အတတ္ပါစူး ရင္ထဲမွာရူးေနၾကရဦးမွာပါပဲ .....
၀တ္စံုေတာ့ ယူေတာ့ဘူးေနာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ReplyDeleteေကာင္းလိုက္တဲ႕ ကဗ်ာ
ReplyDelete