ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ဘ၀
ဘယ္ကာလေရြ႔ျပီမသိ
ပန္းမန္ေတြကေတာ႔
သူ႔ဖာသာ အလွဆင္တတ္သားပဲ...
၀င္ခါနီးေနမင္းေတာင္
ေတာက္ပမႈေတြနဲ႔
ဘယ္ကာလေရြ႔ျပီမသိ
ပန္းမန္ေတြကေတာ႔
သူ႔ဖာသာ အလွဆင္တတ္သားပဲ...
၀င္ခါနီးေနမင္းေတာင္
ေတာက္ပမႈေတြနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္လုလုပါလား...
ပံုမွန္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔
ပံုမွန္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔
ရွင္သန္လူသားထုေတြကေတာ႔
ကမၻာေျမလွပမႈကုိ
အေသအခ်ာ သတိမျပဳမိတာ ၾကာလွေပါ႔...
တခါတခါ
အလွအပသဘာ၀ကို
အက်အနခံစားခ်င္လို႔ေပါ႔...
စိမ္းလန္းမႈ ေတာအုပ္ထဲက
တိတ္ဆိတ္တဲ႔ ညေနေတြမွာ
တေယာက္တည္းၾကိတ္လို႔
အသက္ရႈသံကုိ ကာရန္လုပ္
သံစဥ္တပုဒ္ေတာ႔
ဟန္လုပ္ခ်င္ခဲ႔တာေလ...
တကယ္ေတာ႔လည္း
ဆုတ္ျဖဲခဲ႔တဲ႔ ျပကၡဒိန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ
ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ထပ္တူ
ကမၻာေျမလွပမႈကုိ
အေသအခ်ာ သတိမျပဳမိတာ ၾကာလွေပါ႔...
တခါတခါ
အလွအပသဘာ၀ကို
အက်အနခံစားခ်င္လို႔ေပါ႔...
စိမ္းလန္းမႈ ေတာအုပ္ထဲက
တိတ္ဆိတ္တဲ႔ ညေနေတြမွာ
တေယာက္တည္းၾကိတ္လို႔
အသက္ရႈသံကုိ ကာရန္လုပ္
သံစဥ္တပုဒ္ေတာ႔
ဟန္လုပ္ခ်င္ခဲ႔တာေလ...
တကယ္ေတာ႔လည္း
ဆုတ္ျဖဲခဲ႔တဲ႔ ျပကၡဒိန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ
ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ထပ္တူ
လြတ္လပ္မႈေတြက်ဆံုးခဲ႔ရတယ္ေလ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အခါခါသာေနတဲ႔
ေသာ္တာလမင္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္ကာမၾကည္႔မိတာ ၾကာလွျပီ ...
ေသာ္တာလမင္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္ကာမၾကည္႔မိတာ ၾကာလွျပီ ...
ဒ႑ာရီ ဆန္လွတဲ႔
ၾကယ္စင္ေမာင္ႏွံကုိလည္း
ေဖြရွာမေတြးမိတာ တခါမကျပီ ...
ရင္မွာေတြးမိတဲ႔
မဟာအေတြးေတြကိုလည္း
အေသအခ်ာမေရးမိတာ
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ကာလဆီ ။
ေၾသာ္... ဒီေန႔ညဥ္႔က ဘာလို႔ဒီေလာက္နက္ရတာလဲ.... ။
ေၾသာ္... ဒီေန႔ညဥ္႔က ဘာလို႔ဒီေလာက္နက္ရတာလဲ.... ။
(မမိုးခါးဧ။္ မဆံုးမယ္႔ အေတြးစုကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ ျဖစ္တည္သည္။)
ပံု ။ ။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ျဖင္႔သာ ကၽြန္ေတာ္႔ဧ။္ ဘေလာ႔ဂ္၌ တင္ပါဧ။္။