“နံနက္ခင္း ရဲ႕ ေဆာင္းသင္းရနံ႔”

ငါ ... ႏုိးထတဲ႔ ဒီနံနက္ခင္းမွာ
၀ရန္တာနံေဘး ေျခစံုေငးရင္း
အၾကည္႔ေတြကို ဆန္႔ထုတ္ လိုက္တဲ႔အခါ
တိုက္ခတ္လာတဲ႔ ေလျဖဴးျဖဴးေလးက
ေဆာင္းအေငြ႔အသက္ေတြ ျခံဳလႊမ္းလို႔
ငါ႔ ... ရင္ကို ရန႔ံေလးေတြနဲ႔ ၀င္တိုက္သြားတယ္ ...။


သင္းပ်ံ႕တဲ႔ ေဆာင္းသင္းရနံ႔ကုိ
ႏွလံုးသားဖြင္႔လို႔ ရႈရိႈက္မိေတာ႔
ခံစားလိုက္ရတဲ႔ စိတ္ကူးအဆံုးမွာ
နင္႔ ... ပံုရိပ္ေတြက ေလညွင္းေလးနဲ႔ မျခား
ငါ႔ ... ရင္ကုိ ေႏြးေထြးေစလုိက္တာ ...။


“ေႏြး” ရယ္ ... လို႔ ...
တိုးတိတ္စြာ ျငီးမိေတာ႔
ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးလိုက္ရတာ ...
တကယ္ေတာ႔ ...
ငါ ... အျမတ္ႏိုးဆံုး ႏွလံုးသားမွာ
ထင္ဟပ္ေနတဲ႔ ပံုရိပ္မို႔လား
ေႏြးေထြးတဲ႔ ဒီနံနက္က
ငါ႔ ... အတြက္ေတာ႔
တန္ခိုးရွင္ ဖန္ဆင္းတဲ႔
ျပီးျပည္႔စံုတဲ႔ ႏိုး ထ ျခင္း ေပါ႔ ...။


ပုိင္ဆိုင္ရယူလိုမႈ မရိွ
ေတြးေနရံုနဲ႔ ေက်နပ္တတ္တဲ႔ ... ငါ
မိုင္ေထာင္ခ်ီ ေ၀းေနလည္း
အေတြးေတြ နီးေနတယ္ဆိုတာ
ေဆာင္းရနံ႔ေတြ သင္းတဲ႔
ေလညွင္းေလးေတြ သိပါတယ္ ...။


ဒီလိုနဲ႔ ...
အျမဲတမ္း လင္းတဲ႔ နံနက္ခင္း
အျမဲတမ္း သင္းတဲ႔ ေဆာင္းေလးညွင္းနဲ႔ အတူ
ငါ႔ ... ရဲ႕ ... အျပင္ဘ၀ထဲက
ရင္ခြင္ထံပါးသုိ႔ တံခါးေခါက္လုိ႔
အျပီးေရာက္လာခဲ႔ပါလား ...
ႏွလံုးသား အပိုင္စားေပးဖို႔ဆို
ေဆာင္းေလသင္းန႔ံ ရနံ႕မရိွလည္း
“ေႏြး” ဆိုတဲ႔ တိုးရိႈက္သံက
ငါ႔ ... နံနက္ခင္းတိုင္းကုိ လင္းလက္ေစမွာ ...။
             ~~~~~~ 

မေန႔ညကေပါ႔ ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အက္စ္ေဆးေလးတခုကုိ သူ႔ေကာင္မေလးအတြက္ ခံစားျပီးေရးထားတယ္တဲ႔။ အဲဒါေလးကုိ “ကဗ်ာ” ေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ သီကံုးေပးပါလားဆိုလို႔ သူ႔အတြက္ ေရးေပးျပီးေတာ႔မွ ၾကိဳက္လြန္းလို႔ ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။