“အမည္မဲ႔ ပန္း”
နကုိုကတည္းကမွ
ႏွင္းမႈံၾကားမွာ မပြင္႔ႏိုင္တဲ႔ပန္း
စိတ္ကူးေတြနဲ႔ လန္းခဲ႔ရင္ေတာင္
လွမ္းခဲ႔တဲ႔ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ
အနမ္းပြင္႔ေတြကို ကိုယ္တိုင္ေခၽြေနခဲ႔ရသူပါ ...။
ေလဟာနယ္ဆိုတာ ျဒပ္တခုသာဆို
ေမႊးပ်ံ႕လာမယ္႔ ရနံ႕တိုင္းမွာ
ေဆာင္က်ဥ္းေပးမယ္႔ ျဒပ္တခုသာသာဟာ
အမည္ မပါလာတဲ႔ ပန္းတပြင္႔စာရဲ႕
တိုးလွ်ပါးလႊားတဲ႔ ငိုရိႈက္သံ သဲ႔သဲ႔သာ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ...။
ညလင္းအိမ္ (၁၀.၄.၂၀၁၀)
************************@@@*********************
“လမ္းခြဲမိုးတိမ္”
လမ္းခြဲျခင္းမွာ ႏႈတ္ဆတ္မႈေတြမပါသလို
မိုးတိမ္ေတြလည္း မျပိဳအက္ခဲ႔ပါဘူး
သဘာ၀ဆန္ဆန္ပဲ ညေနခင္းေတြလည္း
သူ႔တာ၀န္နဲ႔သူ လွပေနခဲ႔တယ္။
ဒါေပမယ္႔ ...
တိတ္တဆိတ္ ရိႈက္သံတခ်ိဳ႕နဲ႔
ႏွလံုးသား တဖက္လပ္ ျဖစ္သြားတဲ႔ ငါ ......
ရပ္ေနဆဲပါပဲ ဒီေနရာေလးမွာ
ေလထဲက ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ
အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားနဲ႔မို႔လား
ငါ ... တခဏေသသြားတယ္ ...။
(ဘ၀ ေသသြားသလိုပါပဲ)
ဒီလိုနဲ႔ ...
စိတၱဇ ဆန္ဆန္ ဦးေမာ႔ပစ္လိုက္တယ္
မိုးတိမ္ေရ ငါ႔ကုိ ေခၚေဆာင္ေပးပါ
အလြမ္းမပြင္႔တဲ႔ ရာသီေတြဆီသို႔ ...။
ညလင္းအိမ္ (၁၅.၄.၂၀၁၀)
************************@@@*********************
“လြဲ”
ပန္းတပြင္႔ မိုးေပၚက ေၾကြအလာ
ေလအညွာ တခ်က္ခတ္မွာ
ေရွာင္ဖယ္ကာ သြားလိုက္ပံုက
အလွမ္းမမီွတဲ႔ပန္း ေၾကြတာေတာင္ အက်လြဲတယ္ ...။
နကၡတ္ေတြ ဖြက္တဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ
မထင္မရွား ထိပ္ထားေလးက
အခ်စ္စကား ဆိုမွာစိုးလို႔
တိမ္ညစ္ေတြ ကာဆီးလိုက္ပံုက
စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတာင္ စိတ္ကူးထဲ ျပန္က်ံဳ၀င္တယ္ ...။
ဒီလိုပါပဲ ...
ျဂိဳလ္ေတြေတာင္ ဘယ္ေန႔ေသမွန္းမသိ
အသက္ေတြလည္း ဘယ္ေရြ႔ရွည္မွန္းမသိ
ေလွ်ာက္တဲ႔ လမ္းေတာင္ ေျမသားေတြ ျပိဳက်မွာေတာ႔
လြဲတယ္ဆိုတာ ပါးပါးေလးပါ ...။
ညလင္းအိမ္ (၁၉.၄.၂၀၁၀)
************************@@@*********************
************************@@@*********************
ကိုတူးေရ... ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြဗ်ာ......... လမ္းခြဲမိုးတိမ္ကို ပိုၾကိဳက္တယ္.......
ReplyDeleteေကာင္း၏....ခံစားသြားပါသည္...
ReplyDelete