“အႏိႈင္းမဲ႔”

ႏွလံုးသား အႏိႈင္းမဲ႔ဆိုတာ
ေႏြအၾကိဳဖူးတဲ႔ ေႏြဦးလို
ေဆာင္းအၾကိဳျမဴးတဲ႔ ေဆာင္းဦးလို
ရင္ခြင္ဖူးဖူးမွာ အခ်စ္ရူးခဲ႔ေလျခင္းလား ...
ေႏွာင္တြယ္စရာေတြနဲ႔ ေရွာင္ဖယ္မရႏိုင္ခဲ႔ေသာ
ဒီ ... အမွ်င္ေလးတခုက
ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ခက္ တြယ္ေႏွာင္ယွက္ေနတယ္ ...

ရင္မွာအႏိႈင္းမဲ႔လို႔ အၾကင္နာ တံတိုင္းတဖက္မွာ
တိတ္တိတ္ေလးငို အရိပ္ခိုေနရေပမယ္႔
မေမ႔ရက္ႏိုင္ တသက္တုိင္မယ္ဆိုတာ ...
၀မ္းတြင္း၀ပ္ဆင္း သိုသိပ္ရင္းနဲ႔
ဆႏၵျပင္းျပင္းလည္း ေသာ႔ခတ္သိမ္းလို႔ ...
ဆယ္ကာမရတဲ႔ သိကၡာတျခမ္းနဲ႔
မာနႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာလည္း
ေပးဆပ္ရျခင္းကုိက အသည္းေတြတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ
အိပ္မက္တေစ ၦေတြနဲ႔ အိပ္ပ်က္ညေတြျပည္႔က်ပ္ေန ...
...............................
......................................

ဟိုး ... တခ်ိန္ ...
နံနက္မိုးေသာက္မွာ စိုးေၾကာက္ေနခဲ႔တာက
အေျပးေကာက္ရမယ္႔စံပယ္ေတြ
လြင္႔ေပ်ာက္သြားမွာကိုေလ ...
ခ်စ္သူေကသာဦးမွာ စံပယ္ဖူးေလးေတြ
ပန္ဆင္ေပးဖို႔ဆို
အိပ္မက္ကုိ အရည္ေဖ်ာ္ စက္ေတာ္မေခၚခဲ႔တဲ႔ညေတြ
လက္ခ်ိဳးမေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ...

ဟိုး ... တခ်ိန္ ...
အျပာေရာင္ဆန္ဆန္ အေရာင္ကုိမွ
မဟာဆန္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ ခ်စ္သူ
ျပာတာတာေကာင္းကင္ကုိေတာင္ ၀တ္ဆင္ေပးခ်င္ခဲ႔တာ ...
ခုေတာ႔ စိတ္ကူးေလ ရူးျပီမို႔လား
ေလေျပဦးလို ေစလိုရာေစ ...
ဒဏ္ရာပန္းေတြ ေ၀လိုရာေ၀ ...
...............................
.....................................

ေမ႔ခ်င္ပါေပမယ္႔ မေမ႔ရက္ ...
မုန္းခ်င္ပါေပမယ္႔ အခ်စ္မပ်က္လို႔ ...
ရင္ဘတ္ေတြစူး သည္းေျခရူးရတာလည္း အခါခါ ...
မၾကာမၾကာ နာနာလာတတ္တဲ႔
ႏွလံုးသား တစ္စံုကုိ ၾကာလာေတာ႔ သနားလာတယ္ ...
မေရမရာနဲ႔ အေျဖမပါတဲ႔ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ကုိလည္း
အေသအခ်ာတြက္ေနရသလုိနဲ႔
ရွည္ၾကာလာတဲ႔ ခရစ္ႏွစ္ေတြကုိ မုန္း... မုန္းလာတယ္ ...

ဒီလိုနဲ႔ ....
ဘ၀တေကြ႔မွာ ခဏေတြ႔ရေပမယ္႔
တစ္မ်က္ႏွာ တစ္ကမာၻ ခ်စ္မွာ အႏွစ္တစ္ရာမို႔
ပစ္ခြာကာေျပးလည္း ေမတၱာမျပယ္ေသးသေရြ႕
တဆတ္ဆတ္နာလာတဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ႏိႈင္းစရာ အႏိႈင္းမဲ႔လို
အစြဲအလန္းၾကီးနဲ႔ ရူးလို႔ေနရေတာ႔မွာ ...
ကမာၻေတြပ်က္သည္႔တိုင္ေအာင္ ................
  ~~~~~ @@@@ ~~~~

ပံုေလးကို ဒီကေန ယူပါသည္။