“အခြင္႔ရိွရိွ မရိွရိွ မ၀င္ရ”

စိတ္အေတြးကုိ နယ္နမိတ္စည္းခ်
တရားဓမၼနဲ႔ တားဆီးတယ္
ဒါေပမယ္႔ မရဘူး ...
မလွတဲ႔ အိပ္မက္ေတြေၾကာင္႔
သန္းေခါင္ယံညေတြ ငွက္ဆိုးထိုးတယ္ ...။

ႏွလံုးသားက ဖ်ားေတာ႔ ေဆးမမွီတယ္
မရတာကုိမွ လိုခ်င္မိေတာ႔ ေသခ်င္မိတယ္
တခါတေလ ျမင္ေနရတဲ႔ အရာေတြေၾကာင္႔
စည္း၀ိုင္းအစြန္းမွာ ေတြေ၀ေနမိတာ
အထဲ လား အျပင္ လား ...။
အျပင္ လား အထဲ လား ...။

စကားအခ်ိဳေတြနဲ႔ တအားပုိတတ္တဲ႔
ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးေတြ
မာနတံခြန္ထူတဲ႔ ေယာကၤ်ားကုိမွ လူထင္တယ္ ...
သူတို႔လည္း ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းထြက္ၾကတာပဲ
သခၤါရ သေဘာတရားနဲ႔ဆို
လူတိုင္းက အရည္ျပားေအာက္ အရိုးေပါက္တဲ႔ သူေတြခ်ည္းပဲ ...။

လက္တဖက္ပုပ္ရင္ ျဖတ္ထုတ္ႏိုင္တယ္
ႏွလံုးသားတျခမ္းပုပ္ေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ...။
ေသတၱာေလး တစ္လံုးလုပ္ သိမ္းဆည္းထုပ္ဖို႔လည္း 

က်န္တျခမ္းကုိ ႏွေျမာတယ္ ...။
eBay မွာ ေၾကာ္ျငာလုပ္ ေရာင္းထုတ္ဖို႔လည္း
ႏွလံုးသားက အဆင္႔မမွီျပန္ဘူး ...။

ဒီေတာ႔ရိွေစေတာ႔ ...
မတူတဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ ပူေဆြးမေနနဲ႔ေတာ႔
ေနသာသလိုေန ေျဖသာသလိုေျဖ
မလွတာကိုမွ အဲဒါ ဘ၀ ...။

ဒီတံခါးက တြန္းဖြင္႔ရမွာ မဟုတ္သလို
ဆြဲဖြင္႔ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး
အဲဒါ အေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ တံခါးေပါက္
ေခါက္ခ်င္သေလာက္ေခါက္ ေရာက္လာမွာက
က်က်လာတဲ႔ စိတ္ေရာဂါပဲ ...။

မေစာင္႔ပါနဲ႔ေတာ႔ ...
ဒီလမ္းကလည္း တဖက္ပိတ္

တိတ္တဆိတ္မို႔
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေရာဂါ  ျဖစ္ေနရမွာ ...။

လမ္းမွားသလိုမ်ိဳး အေတြးနဲ႔

ခဏေလာက္ ေျပးလာရင္လည္း

သြက္ခ်ာပါလ လိုက္ေနတဲ႔
ႏွလံုးသားအမိုက္ကုိ
ကမၼာ၀ါ စာခ် ကန္သာခ်သြားလိုက္ပါေတာ႔ ...။

“အခြင္႔မရိွ မ၀င္ရ” တဲ႔
အခြင္႔ရိွက ၀င္ႏုိင္သည္ေပါ႔
ဒီလို ဆိုင္းဘုတ္မွာေတာင္ လာဘ္စားလို႔
ရိုးသားတဲ႔အရာေတြက ရွား ... ရွားလာေတာ႔လည္း
ကေန႔ ရက္စြဲနဲ႔ တိုင္ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္မယ္ ...

“အခြင္႔ရိွရိွ မရိွရိွ မ၀င္ရ” ...။

~~~~ @@@@ ~~~~