Friday, May 8, 2009

ကဗ်ာ


တုန္ရီေနတဲ႔ လက္နဲ႔
ကဗ်ာေတြကိုဖန္တီး
အရာရာဟာအရင္အတိုင္းပဲမို႔
မေျပာင္းလဲတဲ႔စိတ္
မေဟာင္းႏိုင္တဲ႔အတိတ္နဲ႔
ပစၥဳပၸန္ကိုအစပ်ိဳး
အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ကိုးလဲ
ဘာမွမပိုင္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ဘ၀
ကဗ်ာေတြသာလွ်င္
ငါ႔...အသက္
ငါ႔...ဘ၀......
Posted by at
Labels:

2 comments:

  1. ThaeMay 13, 2009 at 3:25 AM

    တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ႕
    အခ်စ္က ဘ၀ရဲ႕တက္လမ္းကို
    ပိတ္စို႕ေစတာမ်ဳိးမၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး

    ReplyDelete
  2. စံလင္းထြန္းJanuary 24, 2010 at 5:04 AM

    ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)